غربالگری سه ماهه اول بارداری چیست
غربالگری سه ماهه اول بارداری یک روش تشخیصی است که برای ارزیابی خطر بارداری جنین با سندرم‌های داون، ادوارد و پاتو انجام می‌شود. این غربالگری شامل آزمایش خون مادر و سونوگرافی (اندازه‌گیری NT و NB) به همراه سن مادر است. این آزمایش‌ها در هفته 11 تا 14 بارداری انجام می‌شود. اگر نتیجه غربالگری سه ماهه اول بارداری نشان دهد که جنین در خطر بوده و احتمال دارد دچار نقص مادرزادی شود، پزشک ممکن است آزمایش‌های تشخیصی دیگری را توصیه کند.
آزمایش‌های تشخیصی مثل آمنیوسنتز و آزمایش NIPT برای تشخیص نقص‌های مادرزادی انجام می‌شوند. آمنیوسنتز یک آزمایش تشخیصی است که در آن نمونه‌برداری از مایع آمنیوتیک انجام می‌شود. این آزمایش برای تشخیص نقص‌های مادرزادی کروموزومی نظیر سندرم داون یا بیماری‌های خانوادگی مثل کم‌خونی داسیشکل یا فیبروز کیستیک استفاده می‌شود. اما باید توجه داشت که این آزمایش‌ها خطر سقط را به همراه دارند و تنها در صورت نیاز توصیه می‌شوند.
غربالگری سه ماهه اول بارداری مزایای زیادی دارد، از جمله اینکه با انجام آن، خطر بروز مشکلات جنینی زودتر شناسایی می‌شود و این باعث ایجاد آرامش خاطر در بسیاری از زنان می‌شود. همچنین با انجام سونوگرافی NT، امکان تشخیص بعضی از اختلالات بارز هنگام تولد وجود دارد.
در نهایت، باید توجه داشت که غربالگری سه ماهه اول بارداری یک آزمایش معمول غربالگری دوران بارداری است که هیچ گونه خطر سقط ندارد و غیرتهاجمی است. اگر نتیجه غربالگری سه ماهه اول بارداری نشان دهد که جنین در خطر بوده و احتمال دارد دچار نقص مادرزادی شود، پزشک ممکن است آزمایش‌های تشخیصی دیگری را توصیه کند. بنابراین، برای ارزیابی خطر بارداری جنین با سندرم‌های داون، ادوارد و پاتو، غربالگری سه ماهه اول بارداری یک روش موثر و اساسی است که به زنان باردار کمک می‌کند تا در صورت نیاز، آزمایش‌های تشخیصی دیگری را انجام دهند و در صورت نیاز، درمان و مدیریت مناسب را برای خود و جنین خود انتخاب کنند.
