لغت “Verdict” یک واژه انگلیسی است که در حقوق و قضاوت به کار می‌رود. این واژه از ریشه لاتین “veredictum” تشکیل شده است که به معنای “تصمیم گرفته شده” است. در زبان فارسی، “Verdict” به معنای “حکم”، “رأی” یا “تصمیم قضایی” استفاده می‌شود.
تلفظ آنلاین واژه “Verdict” به صورت /ˈvɜːrdɪkt/ است که با استفاده از نمادهای صوتی آواها و تلفظ‌های مختلف، می‌توانید آن را به درستی تلفظ کنید.
این واژه در حوزه قانون و قضاوت کاربردهای متعددی دارد. به طور کلی، “Verdict” به تصمیم یا رأیی اشاره دارد که توسط یک هیئت قضایی یا دادگاه دربارهٔ یک پرونده یا مورد قضایی صادر می‌شود. این تصمیم می‌تواند شامل تعیین گناهکاری یا بی‌گناهی فرد، تعیین جرم و مجازات، تعیین مسئولیت مالی و غیره باشد.
مثال‌هایی از استفاده این واژه:
– دادگاه در پروندهٔ قتل تصمیم قضایی را صادر کرد و متهم را به اعدام محکوم کرد.
– حکم دادگاه به تعیین مسئولیت مالی شرکت در پروندهٔ تخلفات محیط زیست صادر شد.
در گرامر، “Verdict” یک اسم است و می‌تواند به صورت جمع نیز استفاده شود. به عنوان مثال، “The verdicts were announced” به معنای “تصمیمات قضایی اعلام شدند” است.
مترادف‌های واژه “Verdict” عبارتند از: رأی، حکم، تصمیم قضایی، فتوا، قضاوت.
متضادهای واژه “Verdict” عبارتند از: آزادی، بی‌گناهی، بی‌تقصیری.
تاریخچهٔ استفاده از واژه “Verdict” به قرون وسطی بازمی‌گردد و در ابتدا به معنای “تصمیم قضایی” به کار می‌رفت. این واژه در طول زمان به عنوان یک اصطلاح حقوقی و قضایی استفاده شد و در حال حاضر در سیستم‌های حقوقی مختلف در سراسر جهان به کار می‌رود.
به طور خلاصه، “Verdict” یک واژهٔ قانونی است که به تصمیم یا رأیی اشاره دارد که توسط یک هیئت قضایی یا دادگاه دربارهٔ یک پروندهٔ قضایی صادر می‌شود. این واژه در حوزهٔ قانون و قضاوت کاربردهای متعددی دارد و در زبان فارسی به معنای “حکم” یا “رأی” استفاده می‌شود.
