لغت Verbatim به معنای “به دقت و بدون تغییر کلام به کلام” است و در زبان فارسی به معنای “کلمه به کلمه” ترجمه می‌شود. تلفظ این لغت به صورت /vərˈbeɪtɪm/ است.
کاربردهای این لغت در متون حقوقی، روزنامه‌نگاری، ترجمه، ضبط صدا و ویدئو، و همچنین در حوزه‌های دیگری که نیاز به دقت و صحت در انتقال اطلاعات دارند، بسیار رایج است. به عنوان مثال، در قراردادهای حقوقی، برخی بندها به صورت Verbatim نوشته می‌شوند تا هر کلمه و عبارتی که در قرارداد آمده است، به دقت و بدون تغییر در قرارداد نهایی نوشته شود.
مترادف‌های این لغت عبارتند از: word for word، exactly، precisely، literally و متضادهای آن شامل: paraphrased، summarized و abridged می‌شوند.
ریشه شناسی این لغت به لاتین برمی‌گردد و از دو کلمه “verbum” به معنای “کلمه” و “atum” به معنای “شده” تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن هجدهم میلادی بوده است و در آن زمان به معنای “به دقت و بدون تغییر” بکار رفته است.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و برای توصیف یک گفتار یا متنی که به دقت و بدون تغییر نقل شده است، به کار می‌رود. به عنوان مثال، جمله “He repeated the instructions verbatim” به معنای “او دستورالعمل‌ها را کلمه به کلمه تکرار کرد” است.
