کلمه “Urgent” به معنای فوری، ضروری و اصراری است. این کلمه از ریشه لاتین “urgere” به معنای فشار و اصرار گرفته شده است. تلفظ این کلمه به صورت /ˈɜːrdʒənt/ است.
استفاده از کلمه “Urgent” در زبان انگلیسی برای بیان وضعیتی است که نیاز به توجه و اقدام فوری دارد. به عنوان مثال، می‌توان به پیام‌های اضطراری در تلفن همراه، اعلان‌های اضطراری در خبرها، درخواست‌های اضطراری در محیط کار و … اشاره کرد.
مترادف‌های کلمه “Urgent” عبارتند از: critical، pressing، immediate، important و emergency. متضادهای این کلمه عبارتند از: unimportant، non-urgent و non-critical.
تاریخچه استفاده از کلمه “Urgent” به دوره قرون وسطی بازمی‌گردد، اما در طول زمان به شکلی که امروزه می‌شناسیم، شکل گرفته است.
در گرامر، کلمه “Urgent” به عنوان صفت بکار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: “I have an urgent matter to discuss with you” به معنای “موضوعی فوری برای بحث با شما دارم”.
در کل، کلمه “Urgent” برای بیان وضعیتی استفاده می‌شود که نیاز به توجه و اقدام فوری دارد و در بسیاری از موارد مهم و حیاتی است.
