Shriek یک واژه انگلیسی است که به معنای فریاد، جیغ، و صدای بلند و تیز استفاده می‌شود. این واژه از ریشه شناسی آلمانی “schrecken” گرفته شده است که به معنای ترساندن یا وحشت دادن است. تلفظ آن به صورت /ʃriːk/ است.
کاربردها و نقش‌ها:
– Shriek به عنوان فعل مورد استفاده قرار می‌گیرد و به معنای فریاد زدن یا جیغ زدن است. مثلاً: “She shrieked in terror when she saw the spider.”
– به عنوان اسم، shriek به معنای فریاد یا جیغ استفاده می‌شود. مثلاً: “The shriek of the alarm woke everyone up.”
مترادف‌ها و متضادها:
– مترادف‌هایی برای shriek عبارتند از: scream، yell، cry، screech.
– متضادهایی برای shriek عبارتند از: whisper، murmur، mumble، mutter.
تاریخچه و ریشه شناسی:
واژه “shriek” در انگلیسی باستان به کار رفته است و از زمان قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته است. ریشه آن به زبان آلمانی برمی‌گردد و از واژه “schrecken” گرفته شده است.
اولین مورد استفاده:
در زبان انگلیسی، اولین مورد استفاده از واژه “shriek” در سال ۱۲۵۰ میلادی ثبت شده است.
توضیحات گرامری:
– Shriek به عنوان فعل می‌تواند در زمان حال، گذشته و آینده به کار رود. مثلاً: “She shrieks when she is scared”, “He shrieked when he saw the mouse”, “They will shriek if they see a spider.”
– به عنوان اسم، شکل جمع آن “shrieks” است. مثلاً: “The shrieks of joy filled the room.”
به طور کلی، shriek یک واژه قوی و تمیز است که برای بیان صدای بلند و تیزی که به صورت ناگهانی و با شدت بیان می‌شود، استفاده می‌شود.
