Recoil یک واژه انگلیسی است که به معنای عقب کشیدن، عقب نشینی، و یا بازگشت به عقب است. تلفظ این واژه به صورت /rɪˈkɔɪl/ است.
کاربردهای این واژه در زبان انگلیسی بسیار گسترده هستند. به عنوان مثال، recoil در مواردی که اسلحه شلیک می‌کند به معنای عقب کشیدن سلاح استفاده می‌شود. همچنین، این واژه در مواردی که فردی به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرد و از جای خود عقب می‌کشد، به کار می‌رود.
مترادف‌های recoil عبارتند از: retreat، withdraw، pull back، و flinch. متضادهای این واژه شامل: advance، move forward، و progress می‌شوند.
ریشه شناسی این واژه به قرن ۱۴ اشاره دارد و از واژهٔ انگلیسی قدیمی reculen گرفته شده است.
اولین مورد استفاده از این واژه در قرن ۱۴ میلادی بوده است. در این دوره، recoil به معنای عقب کشیدن و یا بازگشت به عقب در مواجهه با یک حمله به کار می‌رفت.
در گرامر، recoil به عنوان یک فعل معمولی به کار می‌رود. به عنوان مثال، در جملهٔ “The gun recoiled after firing”، recoil به معنای عقب کشیدن سلاح پس از شلیک به کار رفته است. همچنین، این واژه به عنوان یک اسم نیز به کار می‌رود، به عنوان مثال در جملهٔ “The recoil of the gun was significant”، recoil به معنای عقب کشیدن سلاح به کار رفته است.
