Obsolescence یک واژه انگلیسی است که به معنای عدم استفاده، قدیمی شدن، منسوخ شدن، یا از کار افتادن محصولات، فناوری ها، یا سیستم های قدیمی ترین به روزرسانی های فنی و فناوری اشاره دارد. تلفظ این واژه به صورت زیر است:
/ˌɑːbsəˈlesns/
Obsolescence در بسیاری از صنایع و محصولات مورد استفاده قرار می گیرد، از جمله صنایع الکترونیک، خودرو، ماشین آلات، وسایل نقلیه، و غیره. این واژه به عنوان یکی از مهمترین عوامل تحول در صنعت و بازار به شمار می رود، زیرا تولید کنندگان باید به روزرسانی های فنی و فناوری پیشرفته را دنبال کنند تا بتوانند رقابت کنند و بازار را در برابر رقبای خود حفظ کنند.
مترادف های Obsolescence عبارتند از:
– Outdated
– Old-fashioned
– Antique
– Archaic
– Extinct
متضاد های Obsolescence عبارتند از:
– Modern
– Current
– Up-to-date
– Contemporary
– State-of-the-art
ریشه شناسی و تاریخچه کلمه Obsolescence به لاتین “obsolescentia” برمی گردد که به معنای “عدم استفاده” است. این واژه در قرن نوزدهم برای اولین بار در زبان انگلیسی به کار رفته است.
در گرامر، Obsolescence به عنوان یک اسم مفعول (gerund) به کار می رود. به عنوان مثال، جمله “The obsolescence of this technology is inevitable” به معنای “عدم استفاده این فناوری ناگزیر است” است.
در کل، Obsolescence به عنوان یکی از مهمترین عوامل تحول در صنعت و بازار به شمار می رود و تاثیر بسزایی بر روی توسعه فناوری و رقابت در بازار دارد.
