لغت Inanimate به معنای “غیرزنده” و “بی‌روح” است و در زبان انگلیسی به عنوان صفت به کار می‌رود. تلفظ این لغت به صورت /ɪˈnænɪmət/ است.
کاربردهای لغت Inanimate در زبان انگلیسی بسیار گسترده هستند. این لغت معمولاً به موجودات و اشیاءی اطلاق می‌شود که قابلیت حرکت و رشد ندارند، مانند سنگ، میز، صندلی و غیره. همچنین، در زبان انگلیسی، این لغت به معنای “بی‌حس” و “بی‌انگیزه” نیز به کار می‌رود.
مترادف‌های لغت Inanimate عبارتند از lifeless، dead، inert، motionless و غیره. از متضادهای این لغت می‌توان به alive، living، animate و غیره اشاره کرد.
ریشه شناسی این لغت به زبان لاتین بازمی‌گردد. در واقع، Inanimate از دو واژه لاتین “in” به معنای “نه” و “animatus” به معنای “زنده” تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن 17 میلادی ثبت شده است. در آن زمان، این لغت به معنای “بی‌حرکت” و “بی‌روح” به کار می‌رفت.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “The inanimate objects in the room were the chairs and tables.” به معنای “اشیاء غیرزنده در اتاق، صندلی‌ها و میزها بودند.”
