Frail یک لغت انگلیسی است که به معنی ضعیف، ناتوان، شکننده، و ناپایدار است. تلفظ این لغت به صورت /freɪl/ انجام می‌شود.
معانی و کاربردهای لغت Frail:
– در معنای فیزیکی، به معنی شکننده و ناپایدار بودن مواد و اشیاء مانند شیشه، سفال، یا بدن انسان
– در معنای انتزاعی، به معنی ضعیف بودن فرد، ایده، یا روابط اجتماعی
– در معنای موسیقی، به معنی صدایی که بسیار نرم و ضعیف است
مترادف‌های لغت Frail عبارتند از: weak، delicate، fragile، feeble، و infirm. متضادهای آن شامل: strong، robust، و sturdy هستند.
ریشه شناسی و تاریخچه:
لغت Frail از واژهٔ فرانسوی fraile گرفته شده است که به معنای شیشهٔ نازک و شکننده است. این واژه در قرن ۱۴ میلادی به زبان انگلیسی وارد شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفادهٔ لغت Frail در ادبیات انگلیسی در قرن ۱۴ میلادی ثبت شده است. در این دوره، این لغت به معنای شیشهٔ نازک و شکننده به کار رفته است. به مرور زمان، معنای این لغت گسترش یافته و به معانی دیگری نیز اشاره می‌کند.
مثال‌هایی از کاربردهای لغت Frail:
– The frail glass shattered into a million pieces. (شیشهٔ نازک و شکننده به میلیون قطعه شکست.)
– She was too frail to carry the heavy box. (او بسیار ضعیف بود که جعبهٔ سنگین را ببرد.)
– The frail sound of the violin filled the room. (صدای نرم و ضعیف ویولن اتاق را پر کرد.)
