لغت Distraught به معنای “بیقرار، مضطرب، نگران و داغدار” است. تلفظ این لغت به صورت /dɪˈstrɔːt/ انجام می‌شود.
این لغت در متن‌های مختلف به کار می‌رود. به عنوان مثال، می‌توان به جمله “She was distraught over the loss of her cat” اشاره کرد که به معنای “او به خاطر از دست دادن گربه‌اش بیقرار بود” است.
مترادف‌های این لغت عبارتند از: agitated, anxious, worried, upset و متضادهای آن شامل: calm, collected, composed و peaceful می‌شوند.
ریشه‌ی این لغت به زبان انگلیسی بازمی‌گردد و از دو کلمه‌ی “dis-” و “traught” تشکیل شده است. کلمه‌ی “dis-” به معنای “نا-” یا “عدم” است و “traught” به معنای “آرامش” یا “راحتی” می‌باشد. بنابراین، معنای کلمه‌ی “distraught” به معنای “عدم آرامش” یا “بیقراری” می‌باشد.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن ۱۴ میلادی بوده است. در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “a distraught mother” به معنای “مادری بیقرار” است.
