Conjecture یک لغت انگلیسی است که در زبان فارسی به معنای “حدس”، “تخمین” یا “پیش‌بینی” استفاده می‌شود. تلفظ این لغت به صورت /kənˈdʒɛk.tʃər/ است.
کاربردها و نقش‌ها:
– در ریاضیات، conjecture به معنای یک حدس یا فرضیه است که هنوز توسط روش‌های ریاضی تأیید نشده است. معروف‌ترین مثال از این نوع conjecture، فرضیه ریمان است.
– در علوم اجتماعی و روانشناسی، conjecture به معنای یک حدس یا تخمین درباره رفتار و عملکرد افراد است. مثلاً می‌توانیم یک conjecture درباره رابطه بین استفاده از رسانه‌های اجتماعی و سلامت روانی برپا کنیم.
– در فلسفه علم، conjecture به معنای یک حدس یا فرضیه است که برای توضیح یا تفسیر پدیده‌های علمی ارائه می‌شود. مثلاً می‌توانیم یک conjecture درباره نحوه تکامل انسان بر اساس نظریه داروینیسم بررسی کنیم.
مترادف‌ها: حدس، تخمین، فرضیه، گمان، انگیزه
متضادها: حقیقت، ثابت، اثبات شده
تاریخچه و ریشه‌شناسی:
کلمه “conjecture” از واژه لاتین “conjectura” به معنای “حدس” یا “تخمین” گرفته شده است. این واژه در قرون وسطی به زبان انگلیسی وارد شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از کلمه “conjecture” در ادبیات انگلیسی به سال ۱۳۷۵ برمی‌گردد. این لغت در آثار مختلف از جمله کتاب “The Canterbury Tales” نوشته جفری چاسر استفاده شده است.
توضیحات گرامری:
“Conjecture” یک اسم است و به تنهایی می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جمله استفاده شود. به عنوان مثال:
– My conjecture is that the stock market will rise next week. (حدس من این است که بازار بورس هفته آینده رشد خواهد کرد.)
– The scientist’s conjecture about the origin of the universe was groundbreaking. (حدس دانشمند درباره منشأ جهان بسیار نوآورانه بود.)
به طور کلی، conjecture یک لغت کلیدی در علوم، ریاضیات، فلسفه علم و علوم اجتماعی است که برای بیان حدس‌ها، تخمین‌ها و فرضیه‌ها استفاده می‌شود.
