Concomitant یک لغت انگلیسی است که به معنی “همراه، همزمان، هم‌رخ” استفاده می‌شود. تلفظ این لغت به صورت /kənˈkɑː.mɪ.tənt/ است.
کاربردهای این لغت در زبان انگلیسی بسیار گسترده هستند. به عنوان مثال، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– Concomitant symptoms: علائم همراه
– Concomitant medication: داروی همراه
– Concomitant use: استفاده همراه
– Concomitant events: رویدادهای همراه
مترادف‌های این لغت عبارتند از: accompanying، attendant، coexistent، concurrent، coincident، simultaneous.
متضادهای این لغت عبارتند از: unrelated، separate، independent.
ریشه شناسی این لغت به دو کلمه لاتین “con-” به معنی “همراه” و “comitari” به معنی “همراهی کردن” بازمی‌گردد.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن هفدهم میلادی بوده است. در این دوره، این لغت به معنی “دو چیزی که با هم همراه هستند” استفاده می‌شد.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:
– Concomitant symptoms: علائم همراه
– Concomitant medication: داروی همراه
در نتیجه، Concomitant یک لغت مهم و پرکاربرد در زبان انگلیسی است که در بسیاری از حوزه‌های مختلف، از جمله پزشکی، علوم اجتماعی و روانشناسی، به کار می‌رود.
