Brash یک لغت انگلیسی است که به معنی بی‌ادبی، بی‌احترامی، خودمحوری، خودپسندی، بی‌توجهی به دیگران و بی‌توجهی به نتایج و پیامدهای احتمالی از اعمال خود توصیف می‌شود. تلفظ این لغت به صورت /bræʃ/ است.
برخی از کاربردهای Brash عبارتند از:
– توصیف رفتار یک فرد بی‌ادب و بی‌احترام در موقعیت‌های اجتماعی
– توصیف رفتار یک فرد خودمحور و خودپسند در روابط اجتماعی
– توصیف رفتار یک فرد بی‌توجه به نتایج و پیامدهای احتمالی از اعمال خود در موقعیت‌های مختلف
مترادف‌های Brash عبارتند از: bold, impudent, rude, arrogant, cocky, disrespectful, impertinent, insolent, presumptuous, saucy.
متضادهای Brash عبارتند از: polite, respectful, humble, modest, deferential.
ریشه شناسی این لغت به قرن هفدهم بازمی‌گردد و احتمالاً از واژه‌ی هلندی bras که به معنی شجاع و بی‌ترس است، الهام گرفته است.
اولین مورد استفاده از این لغت در ادبیات انگلیسی در سال 1690 میلادی ثبت شده است. به عنوان مثال، در کتاب “The London Spy” نوشته‌ی Ned Ward، این لغت به صورت زیر به کار رفته است: “He was so brash as to tell me, that he had rather be a Dog, than a Man that had no Money.” (او به قدری بی‌ادب بود که به من گفت که او ترجیح می‌دهد سگ باشد تا مردی که پولی ندارد.)
در گرامر، Brash به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد. به عنوان مثال: “He has a brash personality.” (او شخصیتی بی‌ادب دارد.)
