عبارت “arbitrary” یک واژه انگلیسی است که در فارسی به معنای “خودسرانه”، “بی‌قاعده” یا “بی‌دلیل” استفاده می‌شود. تلفظ این واژه به صورت آربیترری /ˈɑːrbɪtreri/ است.
کاربردها و نقش ها:
– در زبان عمومی، “arbitrary” به معنای عملی یا تصمیمی است که بدون دلیل یا منطق واضحی انجام می‌شود. به عنوان مثال، می‌توان به “تصمیم خودسرانه” یا “عمل بی‌قاعده” اشاره کرد.
– در حقوق، “arbitrary” به معنای تصمیمی است که بر اساس قوانین و مقررات مشخصی اتخاذ نشده و به طور خودسرانه اتخاذ می‌شود. به عنوان مثال، می‌توان به “تصمیم خودسرانه دادگاه” اشاره کرد.
– در ریاضیات و علوم کامپیوتر، “arbitrary” به معنای یک مقدار دلخواه و غیرمشخص است. به عنوان مثال، می‌توان به “متغیر خودسرانه” اشاره کرد.
مترادف ها و متضادها:
– مترادف های “arbitrary” شامل: random، capricious، whimsical، unpredictable می‌شوند.
– متضادهای “arbitrary” شامل: rational، logical، justified می‌شوند.
تاریخچه و ریشه شناسی:
واژه “arbitrary” از واژه لاتین “arbitrarius” نشأت می‌گیرد که به معنای “تصمیم‌گیری خودسرانه” است. این واژه در قرون وسطی به زبان انگلیسی وارد شد.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه “arbitrary” در زبان انگلیسی در قرن 14 میلادی ثبت شده است.
توضیحات گرامری:
واژه “arbitrary” در زبان انگلیسی به عنوان صفت استفاده می‌شود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “an arbitrary decision” (تصمیمی خودسرانه) یا “arbitrary rules” (قوانین بی‌قاعده). همچنین، می‌توان از این واژه به صورت قید هم استفاده کرد، مانند “arbitrarily chosen” (به طور خودسرانه انتخاب شده).
به طور کلی، “arbitrary” به معنای عملی یا تصمیمی است که بدون دلیل یا منطق واضحی انجام می‌شود و در متنوعیتی از زمینه‌ها و حوزه‌ها کاربرد دارد.
