مالکیت فکری یا مالکیت معنوی به چه معناست؟
مالکیت فکری یا مالکیت معنوی به حقوقی گفته می‌شود که به صاحبان آن حق بهره‌وری از فعالیت‌های فکری و ابتکاری انسان را می‌دهد و ارزش اقتصادی و قابلیت دادوستد دارد. این حقوق شامل دو دسته حقوق مادی و حقوق معنوی است. حقوق مادی شامل حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی یا هنری، حق تکثیر، حق اختراع، حقوق بر مشتری مانند سرقفلی حق تاجران و صنعتگران نسبت به نام، علائم تجارتی و صنعتی و اسرار تجاری معروف به مالکیت تجارتی و صنعتی است. حقوق معنوی شامل حقوق مولفان، حقوق تکثیر، حقوق نشر، حقوق علائم تجاری و حقوق اختراعات است.
مالکیت فکری دارای ارزش اقتصادی و قابلیت دادوستد است. ثبت مالکیت معنوی و فکری در حوزه صنعت، از طریق سامانه مالکیت فکری قابل انجام است. در حقوق ملی کشورها و حقوق بین‌المل ، پیش‌بینی‌ها و اقداماتی جهت حمایت از مالکیت فکری وجود دارد. به عنوان مثال، سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO) به منظور ترویج و حفاظت از مالکیت فکری در سطح جهانی تشکیل شده است.
مالکیت فکری به صاحبان آن امکاناتی برای حفاظت از مالکیت خود می‌دهد. به عنوان مثال، در حقوق مالی کشورها، ثبت اختراعات، علائم تجاری و طرح‌های صنعتی به منظور حفاظت از حقوق مالکیت فکری انجام می‌شود. همچنین، در صورت نقض حقوق مالکیت فکری، صاحبان این حقوق می‌توانند از طریق دادگاه‌ها به دفاع از حقوق خود بپردازند.
در کل، مالکیت فکری به صاحبان آن امکاناتی برای حفاظت از فعالیت‌های فکری و ابتکاری خود می‌دهد و دارای ارزش اقتصادی و قابلیت دادوستد است. در حقوق ملی کشورها و حقوق بین‌المل، پیش‌بینی‌ها و اقداماتی جهت حمایت از مالکیت فکری وجود دارد و سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO) به منظور ترویج و حفاظت از مالکیت فکری در سطح جهانی تشکیل شده است. در حقوق ملی کشورها، ثبت اختراعات، علائم تجاری و طرح‌های صنعتی به منظور حفاظت از حقوق مالکیت فکری انجام می‌شود. به عنوان مثال، در صورت نقض حقوق مالکیت فکری، صاحبان این حقوق می‌توانند از طریق دادگاه‌ها به دفاع از حقوق خود بپردازند. در کل، مالکیت فکری به صاحبان آن امکاناتی برای حفاظت از فعالیت‌های فکری و ابتکاری خود می‌دهد و دارای ارزش اقتصادی و قابلیت دادوستد است.
