فتق کشاله ران و علائم آن
فتق کشاله ران یا فتق مغبنی زمانی رخ می‌دهد که بافت بدن، مانند قسمتی از روده، از موضع ضعف شده عضلات شکم بیرون بزند. علائم فتق کشاله ران شامل برآمدگی در کشاله ران سمت درگیر، خصوصا در زمانی که فرد می‌ایستد، زور می‌زند و یا هنگامی که از فرد می‌خواهیم سرفه کند، دردناک بودن، تورم و قرمزی در ناحیه فتق، تهوع، استفراغ، ناتوانی در حرکات روده و یا عدم دفع گاز می‌باشد.
برای تشخیص فتق کشاله ران، معاینه فیزیکی معمولاً تنها چیزی است که برای تشخیص لازم است. پزشک برآمدگی ناحیه کشاله ران را معاینه می‌کند. از آنجا که ایستادن و سرفه کردن می‌تواند فتق را برجسته‌تر کند، احتمالاً از بیمار خواسته می‌شود که بایستید و سرفه کرده و یا به بدن فشار وارد کند.
درمان فتق کشاله ران شامل دو روش باز و لاپاروسکوپی است. در روش باز، جراح از طریق ایجاد چندین برش کوچک در شکم، عمل جراحی را انجام می‌دهد. از گاز مخصوصی برای باد کردن شکم استفاده می‌شود تا اندام‌های داخلی راحت‌تر دیده شوند. در روش لاپاروسکوپی، جراح از طریق چندین برش کوچک در شکم، ابزارهای لاپاروسکوپی را وارد شکم می‌کند و عمل جراحی را انجام می‌دهد. این روش با حداقل تهاجم، نیاز به بیهوشی عمومی دارد.
در صورتی که فتق کشاله ران گیر افتاده باشد، باید به سرعت به پزشک مراجعه کرد. فتق کشاله ران گیر افتاده می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به عمل جراحی فوری دارد.
عوامل مستعد کننده برای فتق کشاله ران شامل مرد بودن، سن بالا، تضعیف عضلات جدار شکم، بارداری، چاقی، سیگار کشیدن و بلند کردن اشیاء سنگین با دقت نبوده و باید از این عوامل پرهی در صورت امکان اجتناب شود. برای پیشگیری از فتق کشاله ران، باید از بلند کردن اشیاء سنگین با دقت، اجتناب کرد. همچنین، باید از سیگار کشیدن خودداری کرد و وزن خود را در کنترل داشته باشید. انجام ورزش‌های منظم و تقویت عضلات شکم نیز می‌تواند به پیشگیری از فتق کشاله ران کمک کند. در صورت بروز علائم فتق کشاله ران، باید به پزشک مراجعه کرد و درمان مناسب را انجام داد.
