تکانه و قانون دوم نیوتن اصول مهمی در علم فیزیک هستند که برای توصیف حرکت اشیاء استفاده می‌شوند. قانون دوم نیوتن تعریف می‌کند که تغییر سرعت یک جسم، متناسب با نیروی به آن وارد شده و برعکس متناسب با جرم آن است. این قانون به صورت ریاضی به شکل F = ma بیان می‌شود، که در آن F نیرو، m جرم جسم و a تغییر سرعت است.
مفهوم تکانه نیز به تغییر سرعت جسم می‌پردازد. تکانه به صورت ریاضی به شکل p = mv بیان می‌شود، که در آن p تکانه، m جرم جسم و v سرعت آن است. تکانه یک بردار است و جهت آن با جهت حرکت جسم یکسان است.
بر اساس قانون دوم نیوتن، تغییر سرعت یک جسم متناسب با نیروی به آن وارد شده است. این به این معنی است که اگر نیروی به سمت مثبت اعمال شود، سرعت جسم افزایش می‌یابد و اگر نیروی به سمت منفی اعمال شود، سرعت جسم کاهش می‌یابد. علاوه بر این، اگر نیروی به سمت جلو اعمال شود، جسم به سمت جلو حرکت می‌کند و اگر نیروی به سمت عقب اعمال شود، جسم به سمت عقب حرکت می‌کند.
قانون دوم نیوتن به عنوان یکی از اصول پایه‌ای فیزیک، در بسیاری از حوزه‌ها از جمله مکانیک کلاسیک، مکانیک کوانتومی و نظریه‌های جدیدتر استفاده می‌شود. این قانون توسط ایزاک نیوتن در قرن هفدهم به عنوان قانون ملکه اعلام شد و تا به امروز همچنان به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در مکانیک کلاسیک، تکانه و قانون دوم نیوتن به طور گسترده‌ای در توصیف حرکت اجسام بکار می‌روند. با استفاده از این قوانین، می‌توان به طور دقیق پیش‌بینی کرد که یک جسم با چه سرعتی و در چه جهتی حرکت خواهد کرد. قانون دوم نیوتن به این صورت عمل می‌کند که نیروی به جسم وارد شده را با جرم جسم ضرب کرده و برای تعیین تغییر سرعت آن استفاده می‌کند.
به طور خلاصه، تکانه و قانون دوم نیوتن دو مفهوم اساسی در فیزیک هستند که برای توصیف حرکت اشیاء استفاده می‌شوند. تکانه به تغییر سرعت جسم وابسته است و قانون دوم نیوتن میزان تغییر سرعت یک جسم را با نیروی به آن وارد شده و جرم آن مرتبط می‌کند. این قوانین در مکانیک کلاسیک و سایر حوزه‌های فیزیکی بکار می‌روند و جزئیات حرکت اجسام را توصیف می‌کنند.
